Urdu Poetry

خاک سے بنے اِنسان اپنی اَوقات تک بُھول جاتے ہیں ، کِسی کو کَیا یاد رَکھیں گے

khak sa bana insan apni okat tk bhool jata ha kisi ko kia yad rakhay ga

People made of dust forget their times, who will remember what?

मिट्टी से बने लोग अपना ज़माना भूल जाते हैं, कौन क्या याद रखेगा?

Scroll to Top